I Made History

Stworzyłem historię „Nazywam się Krystian jeśli słyszysz tę wiadomość, ziemia została skompromitowana, popełniliśmy ogromny błąd ... próbowaliśmy udawać boga i wszyscy słono za to zapłaciliśmy, proszę, jeśli usłyszysz odwrót  zastaje cię, że jest już za późno ”Kiedy Kilstan odwraca wzrok od aparatu, stwór o białych oczach patrzy na niego z ziemi i warczy, ukazując wielkie, białe kły.  Gdy wiatr wieje w to, co zostało z jego domu, z dala od jego miasta ukazuje się pełna istota, masywna, prawie tak wysoka jak Statua Wolności.  Otwiera usta „co jest nie tak, człowieku, to nie to, czego chciałeś, ja nie jestem dla ciebie wystarczająco dobry” Kiedy łza wypływa z jego oka uderza w popękaną ziemię, zabarwiając ją na czerwono Zaczyna iść w twoją stronę powoli płacząc jak krzyk bólu  a cierpienie zamienia się w zawodzenie, a chodzenie zamienia się w bieganie, rzuca się na ciebie, ale zatrzymuje się. „Dlaczego nie biegniesz jak reszta”, powiedziała istota „Zaakceptowałem swój los i zrobię to z honorem”, odpowiedział Kilstan patrząc  na potwora, którego stworzyli.  Stwór okrąża go „jako pierwszy zrozumie twój błąd”, mówi, gdy łzy ustają, i wtedy Kilstan zobaczył stworzenie w pełnej formie. Stworzenie było czarno-niebieskie, z obiciami i futrem na całej powierzchni.  owczarek niemiecki i jego oczy te białe oczy, które były zdumiewające jak księżyc.  Stworzenie siedzące na zniszczonej ulicy, na której usiadł Kilstan, zawahał się, ale powoli podszedł i usiadł na piersi tuż między jego potężną ręką.  Gdy zasypiał, stwór spojrzał w dół na człowieka i łza spłynęła z tych oczu „cała rasa zrobiła ze mnie potwora, ale sprawił, że ból ustąpił, znalazłeś coś złamanego i uczyniłeś mnie nowym.  Jego myśl kończy się jako cichy beeep beeep beeep beep beep beep bep bep bep bep bep bep bep bep beeeeeeeee, twój syn walczył tak długo, jak mógł  może być z nim w jego odejściu.  Gdy głos cichnie, ostatnią rzeczą, jaką słyszy, jest to, że kocham cię, mój synu, gdy wszystko gaśnie

Photos From Session

Widzieliśmy już tak wiele bitew, ale wciąż się nie zmieniamy, niezależnie od tego, jak złe. Zabijamy, walczymy, umieramy, płaczemy, wybaczamy, pamiętamy i opowiadamy wszystkim nasze historie. Nasze życie, jak walczyliśmy ze wszystkim, co mieliśmy, nasze dusze, które niszczyliśmy, roztrzaskiwaliśmy, niszczyliśmy, ale jakoś, gdzieś w środku nigdy się nie zatrzymaliśmy, jechaliśmy dalej. Nie, trudno było zrobić krok naprzód, a nie jeden krok wstecz. dotarliśmy tak daleko i nie mamy zamiaru przestać, każdy ma historię do opowiedzenia. Więc słuchajcie, nie zapominajcie i pamiętajcie o tych, którzy walczyli i umierali, bo czasami walczymy wystarczająco mocno, światło świeci jaśniej niż kiedykolwiek, przez te mroczne czasy. "

Na zdjęciach
modelka  Kinga